-
Το καλάθι αγορών είναι άδειο!
Δεν ξέρω πόσος κόσμος έχει λόγους να αποφεύγει τον καφέ, αλλά νομίζω ότι εμείς που δεν ζούμε χωρίς αυτόν είμαστε η συντριπτική πλειοψηφία. Και, βέβαια, έχουμε τις προτιμήσεις μας.
Προσωπικά, εκτιμώ πως εδώ και πολλά χρόνια παραγγέλνω ετησίως τουλάχιστον 720 freddo cappuccino (ή cappuccini, αν θέλουμε να μιλάμε σωστά ιταλικά, αφού είναι εκατοντάδες). Παρ’ όλα αυτά, δεν ήξερα τίποτα για αυτόν, πέραν του ότι περιέχει εσπρέσο και γάλα, συν παγάκια και κρύο αφρόγαλα.
Το διαπίστωσα σε μάθημα που έκανα την τελευταία φορά που προσπάθησα να μάθω ιταλικά. Εξηγούσε από πού έχουν πάρει τα ονόματα τους οι καφέδες που «κέρασαν» οι γείτονες ολόκληρο τον κόσμο.
Το ανοιχτό καφέ χρώμα του ράσου με την κουκούλα που φορούν οι μοναχοί Capuchin, μέλη του τάγματος Φραγκισκανών μοναχών που δημιουργήθηκε το 1529 εντός της Καθολικής Εκκλησίας, ενέπνευσε αυτούς που βάφτισαν έναν από τους πιο δημοφιλείς καφέδες. Το όνομα προέρχεται από τη xαρακτηριστική, μακριά και μυτερή κουκούλα αυτού του ράσου (cappuccio). Το χρώμα του ενδύματος ήταν τόσο μοναδικό, που το όνομα των μοναχών (Capuchin) χρησιμοποιούνταν συχνά για να περιγράψει οτιδήποτε είχε παρόμοια απόχρωση, ενώ κάθε μοναχός αναφερόταν και ως cappuccino.
Ειρήσθω εν παρόδω, οι συγκεκριμένοι μοναχοί ήταν γνωστοί για το ιεραποστολικό τους έργο μεταξύ των φτωχών, καθώς και για την αφοσίωσή τους στην ακραία λιτότητα, τη φτώχεια και την απλότητα.
Οι ιστορικοί τροφίμων εντόπισαν την πρώτη χρήση του «καπουτσίνου» σε σχέση με έναν πόσιμο καφέ στη Βιέννη του 18ου αιώνα, ως kapuziner (γερμανική εκδοχή της αρχικής). Το ρόφημα παρασκευαζόταν με την προσθήκη σαντιγί που δημιουργούσε χρώμα όμοιο με αυτό των ράσων των Καπουτσίνων μοναχών οι οποίοι κήρυτταν στην πόλη τους.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, αυτός ο τύπος καφέ έγινε γνωστός στην Ιταλία, που είχε γεμίσει με μηχανές εσπρέσο. Στην παραλλαγή του βιενέζικου ροφήματος, αντί για σαντιγί οι γείτονες χρησιμοποίησαν γάλα.
Ο καπουτσίνο προτεινόταν από τους δημιουργούς του ως πρωινός καφές.